خیلی حرف دارم که بزنم نمی دونم از کجا شروع کنم چی بگم!  از خدا یک سوال دارم:

 خدایا!ای رحمان و ای رحیم! می تونم یک روزی بگم قدر نعمتی که بهم دادی رو دونستم یا نه؟

توضیح بدم؟ خیلی خب! با یکی دوست شدم یعنی دوست که عاشق وجودش شدم! بعد از این همه وقت که دنبال ذره ی  عشقی بودم که وجود نداشت.نمی دونم چی بگم فقط احساساتم دوباره زنده شد دوباره اومدم توی مسیر...

خدایا! خواهش می کنم دیگه من رو از راه اصلی خارج نکن!

دوسش دارم!!!