ای ول

آخ اینقدر خوشحالم که تونستم بیام توی بلاگم که دارم از خوشحالی می ترکم... بعد از حدود یک ماه بالاخره از فیلتر ها گذشتم و حالا پیش همه دوستای گلم هستم ... کلاس های پیش دتنشگاهیم شروع شد و تازه دارم می فهمم خیلی باید درس خوند... بی خیال چون با کلی فکر های خوب اومدم... این مدت خیالی خوش گذشت مخصوصا که دارم چیز های بیشتری توی دوست داشتن پیدا می کنم...: یک مدت سعی کردم عاشق همه باشم به نظرت شاید احمقانه باشه اما تنها راهی که بتونم وارد دسته ای که عاشقشون بودم بشم همین بود ... بعدا راجع به گروه توضیح می دهم اما هر کاری کردم نتونسم عشقم به چند نفر رو اندازه ی عشقم به بقیه کنم(چون درستش این بود) واسه ی همین سعی کردم عشقم به بقیه رو به اندازه ی عشقم به اون چند نفر برسونم اما .. این گروه ایدهآلیست هستند و من هم همین طورم و برای همین عین توی ریاضی باید حد عشقم به بقیه رو وقتی به سمت عشقم به تو میل می کنه رو حساب کنم... ای بابا چرا اینجوری حرف میزنی؟؟ فکر کنم تاثیر درسه زیاده (امید وارم شب بتونم بیام...)