یک سری پیغام های این مدت را پاک کردم! دوباره افسردگی به سراغم اومده اینبار خیلی شدید تر دعوتم می کنه به گوشه ی اتاقم و منم به حرفش گوش نمی دهم... لعنتی خوب کارشو بلده به بهونه ی کتاب خوندن نقاشی روی دیوار ... بهم میگه اینها که چیزی از افکار تو نمی فهمند پس چرا وقتتو با اینها صرف می کنی ؟ بهترین روز های فعالیت مغزت رو از دست نده... بهم میگه که فقط یک نفر ارزش مصاحبت با منو داره... می دونم که راست میگه اما کاری که از من میخواد رو نمی کنم چون ازش می ترسم ... می ترسم دوباره منو توی خودش غرق کنه و این دفعه حتی حضور اون یک نفر نتونه منو نجات بده... می ترسم آره باز هم می ترسم اما می تونم تصمیم بگیرم... اون یک نفر الان آنلاین شده...