Tiny Little Screws

بچه تر که بودم وقتایی که عصبانی می شدم شروع می کردم به باز کردن پیچ های هر چیزی که به دستم می رسید.. عموما هم اون اسباب بازیم خراب می شد.. یه وقتا بازش می کردم و دوباره مث اولش می بستمش..

اگه بدونی چقدر الان به اون پیچای کوچولو احتیاج دارم.. همشونو باز کنمُ یه فوت کنم توی همه ی این چرخ دنده هاُ همشونو تکون بدم و بکشم روی فرش که خاکشون گرفته شه.. چقدر به اون دست بند نقره ای که از خواهرم گرفته بودم احتیاج دارمُ نکاش کنمُ ببندمش به دستمُ بعد به پامُ بعد به بازوم و بعد بگذارمش توی جعبش.. بعد یه مدت گم بشه و بعد پیدا بشه.. بعد باز گم بشه و دیگه پیدا نشه..

دلم می خواد بعد تمییزکاریُ وقتی پیچ هاش رو می بندم دیگه درست نشه.. دلم می خواد خراب بشه و برا همیشه وقتای ناراحتیمُ بیام سراغش..